Stefania miała oczy pełne łez, gdy patrzyła na deputowanych, którzy zgromadzili się w wielkiej sali kina Apollo na Polskim Sejmie Dzielnicowym. Wiedziała, że jest świadkiem wiekopomnej chwili, bo widzi pierwsze zgromadzenie parlamentarne w ojczystych dziejach, gdzie parlamentariuszkami są kobiety.
Na 1399 aż 129 posłanek zostało wybranych na wiecach ludowych i pojawiło się w Poznaniu, by na równi z mężczyznami współdecydować o przyszłości ziem polskich, znajdujących się pod pruskim zaborem. Gdy siedziała przy swoim pulpicie, tuż obok marszałka Trąmpczyńskiego, pod kolumnami z wielkimi orłami, czuła że kres pruskiego panowania się zbliża, że to już nie lata, a dni...może tygodnie i kolebka państwa polskiego powróci do Polaków.
Nie wiedziała natomiast, że miejsce to ma szczególną wymowę, bo cały kompleks zlokalizowany wokół kina Apollo powstał w 1846 roku — roku nieudanego zrywu zorganizowanego przez Polaków pod wodzą Mierosławskiego. Wówczas to Conrad Lambert otworzył ogródek rozrywkowy zwany Odeonem, z salą zgromadzeń, budynkiem koncertowym, kręgielnią oraz ogródkami restauracyjnymi. W 1859 roku kompleks poszerzony został o muszlę koncertową, w 1874 roku nadano obecny kształt budynkowi. W 1898 roku przebudowano go na restaurację oraz teatr, w którym odbywały się okazjonalne pokazy kinematografu, z kolei w 1912 roku zaczęło tu funkcjonować stałe kino.
Obecny wygląd pasażu Apollo jest wynikiem przebudowy zleconej architektowi Adamowi Ballenstaedtowi przez kupców Czepczyńskiego i Łuczaka, którzy w okresie międzywojennym stali się właścicielami kina na 800 osób, a także pasażu, gdzie powstał hotel na 100 łóżek, restauracja, łaźnia i kabaret „Palais de dance”. Wspomnieć warto, że od 1927 r. w sąsiedniej kamienicy (Piekary 18) otwarto drugie kino – „Metropolis”, które zniszczone zostało podczas działań wojennych.
Znane nam kino „Apollo” przebudowane i na nowo zaaranżowane zostało w 1970 roku. Kolejną gruntowną przebudowę przeszło w 2005 roku, w której trakcie odkryto i odtworzono okrągły plafon świetlny, a we wnętrzu nadano formy i wystrój art deco, bliski temu, jaki towarzyszył obradom Polskiego Sejmu Dzielnicowego.
O obradach Polskiego Sejmu Dzielnicowego, jakie w dniach 3-5 grudnia 1918 roku odbywały się w Poznaniu, przypomina charakterystyczna pamiątkowa tablica umieszczona na fasadzie tego budynku.
