Rozetkę wielkopolską czyli oznakę w kształcie trefla żołnierze Wojsk Wielkopolskich nosili na lewym boku rogatywki. Trójlistna rozetka wykonywana była z zielonkawego lub srebrnego sznurka, od dołu przytrzymywana była małym guzikiem, a nasuwano na nią oznaczenia stopni wojskowych w kształcie obrączek, które wykonane były ze sznurka w różnym kolorze: białego, czerwonego, srebrnego lub złotego.
Rozetka wielkopolska wprowadzona została przepisem mundurowym gen. Józefa Dowbor-Muśnickiego z dnia 22 stycznia 1919 roku. Wyróżniała żołnierzy Wojsk Wielkopolskich po włączeniu ich oddziałów do jednolitego Wojska Polskiego. Przestała funkcjonować wraz z wprowadzeniem rozkazu o unifikacji – z dniem 1 maja 1920 roku – odznak i nakryć głowy wszystkich oficerów służących w polskich jednostkach.
W okresie międzywojennym rozetkę wielkopolską na rogatywce nosili członkowie organizacji zrzeszających byłych powstańców oraz żołnierzy Wojsk Wielkopolskich. Tradycja ta przywrócona została w latach 60-tych XX wieku, kiedy to mundury z rogatywką i rozetką otrzymali powstańcy wielkopolscy zrzeszeni w Związku Bojowników o Wolność i Demokrację.
