
Pyry z gzikiem to jedna z najbardziej popularnych poznańskich potraw. To proste i smaczne danie pojawiło się w Wielkopolsce na początku XIX wieku, kiedy rozpowszechniły się tutaj uprawy ziemniaków, i stanowiło podstawę bezmięsnych, postnych, piątkowych obiadów. Pierwotnie gościło na stołach biedniejszych mieszkańców regionu, dzisiaj traktowane jest jako rarytas, w którego przepisie przechowana została regionalna tradycja kulinarna.
Pyry to symbol Wielkopolski, która ze względu na ich popularność nazywana bywa Pyrlandią. Pojawiły się na naszym terenie w XVII wieku, ale prawdziwą furorę zrobiły w czasach saskich, kiedy stały się podstawą regionalnej kuchni. Pochodziły one z Peru i początkowo nazywane były perkami, szybko jednak nazwa ewoluowała i dlatego dzisiaj na poznańskich stołach królują pyrki.
Gzik to natomiast biały ser, zwany w innych regionach Polski twarogiem. Tradycyjny gzik nie jest jednak zwykłym twarogiem, ale białym serem przyprawionym śmietaną, pieprzem, solą, olejem oraz szczypiorkiem lub cebulą.
Przepis na przygotowanie i podanie pyrek z gzikiem jest bardzo prosty.
Składniki:
-
1 kilogram ziemniaków
-
0,25 kg (1 kostka) białego sera śmietankowego
-
0,5 szklanki śmietany (18%)
-
1 średnia cebula
-
garść szczypiorku
-
pieprz i sól do smaku
-
masło do posmarowania ziemniaków
Sposób przygotowania:
-
Ziemniaki należy ugotować w mundurkach czyli bez obierania, po czym gorące wystawić w misie na stół.
-
Ser należy wymieszać ze śmietaną (w wersji mniej kalorycznej z jogurtem), a gdy konsystencja jest odpowiednia należy dodać drobno pokrojoną cebulę, doprawić solą oraz pieprzem i wystawić w miseczce na stół, posypującszczypiorkiem.
-
Masło należy wystawić na stół w oddzielnej miseczce
Sposób jedzenia:
-
Na talerz należy położyć pyrkę i przekroić ją na pół,
-
Na przekrojoną pyrkę położyć listek surowego masła,
-
Na pyrkę z masłem należy nałożyć porcję gziku,
-
Potrawę trzeba zjeść i zachwycić się jej smakiem.
Podczas powstania wielkopolskiego pyrki z gzikiem były bardzo popularna potrawą. Można je było łatwo przyrządzić, nie wymagały długiego przygotowywania, tak jak mięso, były łatwo dostępne i bardzo pożywne.